مطالعات اقلیم اصفهان

اقلیم اصفهان

این فایل به صورت Word و شامل ۱۵ صفحه می باشد.

گوشه ای از مطلب:

استان از نظر موقعیت جغرافیایی و تقسیمات کره زمین در منطقه مجاور مداری سابتروپیکال و تحت تاثیر سیستم های پر فشارهوای جنوب حاره ای آزور و پر فشار سیبری از یک طرف و تحت تاثیر عوامل دیگری چون دوری از مراکز رطوبتی (اقیانوس هاو دریاها) و جهت ارتفاعات(در باد پناه کوه های زاگرس) قرار گرفته که اثرات این عوامل، اصفهان را استانی نسبتاً خشک و نیمه خشک و کم باران رقم زده است. در این راستا تفاوت ارتفاعات مناطق مختلف از سطح دریا موجب تنوع آب و هوا (بارندگی، درجه حرارت، رطوبت نسبی و غیره) در استان گردیده است.

میزان بارش و دما در استان اصفهان تابع وضعیت توپوگرافی منطقه است به این معنا که در مناطق غرب و جنوب استان که از کوه‌های مرتفع پوشیده شده است، میانگین درجه حرارت سالانه به حدود ۴ درجه سانتی‌گراد و در نواحی جلگه‌ای شرق استان، میانگین درجه حرارت به حدود ۲۲ درجه می‌رسد. بنابراین میانگین دمای هوا در استان اصفهان از غرب به شرق افزایش می‌یابد. در میان مناطق مختلف استان، خور با میانگین دمای سالانه ۱۹/۵ درجه سانتی‌گراد، گرم‌ترین و سمیرم با متوسط دمای سالانه ۱۰/۶ درجه سانتی‌گراد، سردترین منطقه استان اصفهان می‌باشند.

به طور کلی با کاهش ارتفاع از سطح دریا از غرب به شرق ، دما با کاهش بارندگی افزایش می یابد. نسیمی در سرتاسر اصفهان در چهار فصل جریان دارد. به ویژه بادهای غربی و جنوب غربی در بهار و پاییز که در طول زاینده رود حرکت می کنند لطافت خاصی را به آب و هوای شهر می بخشند. اصفهان شهری با تغییرات فصلی منظم می باشد. بهار در اواخر مارس با درختهای پر شکوفه آغاز می شود ، تابستان در اواخر ژوئن و پاییز در اواخر سپتامبر به همراه برگهای ریزشی و زمستان سرد در اواخر دسامبر آغاز می شوند.

این فایل شامل:

ویژگی های اقلیمی استان اصفهان

جدول زیست اقلیمی اصفهان

مشخصات اقلیمی اصفهان

جهت ساختمان باتوجه به اقلیم اصفهان

میزان بارندگی

بادهای استان اصفهان

نمودار جهت و سرعت باد

تابش افتاب در اصفهان

وضعیت توپوگرافی استان اصفهان

پوشش گیاهی اصفهان

ویژگی های جمعیتی

وضعیت اقتصادی و اجتماعی

زبان در اصفهان

ساختمان در اقلیم اصفهان