مطالعات اقلیم رفسنجان

ادمین ژانویه 19, 2021 ارسال دیدگاه 2,047 بازدید

مطالعات اقلیم رفسنجان

مطالعات اقلیم رفسنجان شامل ۱۶ صفحه با فرمت Word است که به بررسی اقلیمی و تنظیم شرایط محیطی شهر رفسنجان در استان کرمان می پردازد. این فایل معماری به صورت کاملا تخصصی توسط تیم سایت پروژه ها تهیه و تنظیم شده است و قابل ویرایش می باشد.

گوشه ای از توضیحات:

رفسنجان شهری با قدمتی دیرینه در شمال غرب کرمان است. این شهر از بهترین مناطق کشت پسته ایران محسوب می شود. از رفسنجان در متون تاریخی با اسامی مختلفی نام برده شده است. که همه این نام‌گذاری ها در ارتباط با ذخایر زیرزمینی آن صورت گرفته است. رفسنگان از دو کلمه رفسنگ و کان به معنی معدن مس بوده است که به رفسنجان تبدیل شده است.

این شهرستان در شمال غرب کرمان قرار دارد و از لحاظ ارتباطی شهری در سر راه دو شهر کرمان و یزد است. بخش نوق از بخش‌های این شهرستان می‌باشد. دو بخش نوق به مرکزیت بهرمان و فردوس به مرکزیت صفائیه در جلگه‌ای بین دو رشته کوه قرار گرفته و دارای تقریباً ۱۰۰ کیلومتر طول است. این بخش‌ها به علت داشتن خاک مناسب، بهترین منطقه استان در برداشت محصول پسته می‌باشد. پسته رفسنجان شهرت دارد.

شهر رفسنجان در حاشیه جنوبی کویر لوت و در شمال غربی استان کرمان در عرض جغرافیایی ۳۰ درجه شمالی و طول جغرافیایی ۵۶ درجه شرقی قرار گرفته است. فاصله رفسنجان تا مرکز استان، شهر کرمان، ۱۱۰ کیلومتر است. رفسنجان بر سر راه‌های ارتباطی استان‌های کرمان، یزد، فارس، هرمزگان و سیستان و بلوچستان قرار دارد.

بارندگی‌های رفسنجان عموماً از سیستم‌های بارشی که از سمت جنوب غرب و غرب کشور در فصول پاییز و زمستان به کشور نفوذ می‌کنند، می‌باشد و در فصول بهار و تابستان تحت تأثیر سیستم هوای جنوب‌شرقی که مونسون نام دارد، قرار می‌گیرد. در زمستان بارش‌ها به صورت باران و برف و در تابستان نیز باران می‌بارد.

شهر رفسنجان همواره تحت تأثیر بادهای مختلف منطقه‌ای و محلی قرار دارد که وزش این بادها آب و هوای این استان را دچار تغییر و تحولات قابل توجهی می‌کند. این بادها به طور عمده از نوع بادهای موسمی خشک هستند که در ماه‌های اسفند، فروردین و اردیبهشت می‌وزند و جهت وزش آن‌ها از جنوب غربی به شمال شرقی و شرق همراه با خاک و شن است.

ایجاد حیاط‌های مرکزی در بناهای قدیم کرمان یکی از راه‌کارهای پاسخ‌گو به مسائل اقلیمی است. وجود درختان و سایه‌اندازی‌ آن‌ها، باغچه‌هایی با خاک مرطوب، قرارگیری فضاها (اتاق‌ها) در اطراف حیاط و استفاده از آفتاب در چهار جهت، باعث می‌شد تا هوای مطبوع در بنا ایجاد شود؛ به خصوص این‌که شن بادها به داخل این حیاط‌ها نفوذ نمی‌کرد.
ساخت اتاق‌هایی با حوضی در وسط و گاهی هم بادگیری برفراز آن، برای ایجاد محیطی خنک و دل‌انگیز در تابستان و استفاده از اتاق‌ها با نفوذ نور جنوب برای گرمابخشی در زمستان، از ابتکارهای معماران کرمانی بوده است. بافت شهری قدیمی هم از مسایل اقلیمی پیروی کرده است.