مطالعات اقلیم شهر دامغان

ادمین نوامبر 21, 2021 ارسال دیدگاه 838 بازدید

مطالعات اقلیم شهر دامغان

مطالعات اقلیم شهر دامغان شامل ۱۵ صفحه با فرمت Word بوده که به بررسی شرایط اقلیمی معماری و تنظیم شرایط محیطی این شهرستان در استان سمنان می پردازد. این فایل معماری به صورت اختصاصی توسط تیم تحریریه سایت پروژه ها تهیه و تنظیم شده است.

گوشه ای از توضیحات:

دامغان در استان سمنان و در مسیر و شاهراه زیارتی علی‌ابن‌موسی‌الرضا(ع) با فاصله ۳۲۰ کیلومتر از پایتخت (تهران) و ۵۹۰ کیلومتر از مشهد‌الرضا یکی از شهرهای پیشینه‌دار تاریخی و در مسیر راه ابریشم از سرفصل‌های سترگ تاریخ ایران زمین است که بخشی از برگ‌نوشته‌های طلایی تاریخ این سرزمین را به خود اختصاص داده و با محصول جهانی پسته به عنوان شاخصه کیفی این رهآورد استراتژیک، مشهور است.

طول ۵۴ درجه و ۲۰ دقیقه و ۸ ثانیه،عرض ۳۶ درجه و ۹ دقیقه و ۴۸ ثانیه، ارتفاع آن از سطح دریا ۱۱۳۰ مر و اختلاف ساعت آن با تهران ۱۱ دقیقه و ۵ ثانیه است. آب و هوای شهرستان دامغان نسبت به پستی و بلندی به واسطه وزش بادهای شدید متغیر است. بدین ترتیب که قسمتهای کوهستانی آن سردسیر و ییلاقی و فسمتهای دامنه معتدل و حدود کنار دشت و کویر گرم است. موقع وزش باد شمالی که در نتیجه بارندگی نواحی گرگان و مازندران است زمستان بی نهایت سرد و تابستان هوا معتدل است.

آب و هوای این شهر در تابستان گرم و در زمستان نسبتاً سرد می‌باشد. بارندگی‌های این شهر در فصول سرد سال صورت می‌گیرد و میزان متوسط بارندگی سالانه آن ۱۴۰ میلیمتر می‌باشد. متوسط درجه حرارت سالانه ۷/۱۷ درجه سانتیگراد است و این در حالی است که حداکثر مطلق حرارت ۵/۴۴ درجه سانتیگراد و حداقل مطلق ۴/۶- درجه سانتیگراد گزارش شده است. همچنین متوسط تعداد روزهای یخبندان در طول سال در حدود ۴۸ روز است.

دامغان بدون در نظر گرفتن منابع مصرفی محلی و محدود، فقط دارای دو منبع یا دو چشمه با آبدهی زیاد است. یکی چشمه دشت بو، در دره تودروار، که مزارع این ناحیه را آبیاری میکند؛ قسمت باریکی از آب آن به دشت مغان در ارتفاع قوشه میرسد. دیگری چشمهعلی که آب دامغان و سایر مجتمعهای انسانی مثل حصار را که قبل از سایر مجتمعهای انسانی واقعشده، تأمین میکند. حیات شهر همیشه به آبهایی که از کوههای شمال شهر تأمین میشده است.

در شهردامغان به علت دارا بودن، اقلیم گرم و خشک ، معماری هماهنگ با اقلیم بوجود آمده در چنین فضاهای ساخته شده‌ای، به‌کارگیری مصالح بومی که کمترین تأثیر نامطلوب بر محیط را دارند هم‌چنین کاهش میزان انرژی مصرفی با استفاده از مصالح محلی، سبب پایداری محیط زیست و افزایش دوام بناها می‌شده است.